-
1 in-gerō
in-gerō (imper. inger, Ct.), gessī, gestus, ere, to throw in, pour in, heap upon: quicquid vinei oleique erat, oribus ingerebatur, Cu.: ingesta est insula membris, O.: alcui calices amariores, Ct.— To inflict, hurl, cast, throw upon, assail with: pugnos in ventrem, deal, T.: lapides, tela, S.: hastas in tergum fugientibus, V.: saxa in subeuntīs, L. —Fig., to pour forth, utter lavishly, load with: mala multa, T.: pueris convicia, H.: verborum quantum voletis, L.—To force upon, load with, lavish: huiusmodi recuperatores (Agyrinensibus): his se Ingerit (Fortuna), Iu. -
2 augeo
augĕo, auxi, auctum, 2, v. a. and n. ( perf subj. auxitis = auxeritis, Liv. 29, 27: auceta: saepe aucta, Paul. ex Fest. p. 25 Müll.; v. Müll. ad h. l.) [Gr. auxô auxanô; Lith. augu, and augmu = growth; Sanscr. vaksh; Goth. vahsjan, and auka = growth; Germ. wachsen; Engl. wax; also allied to vegeo vegetus, vigeo vigor, vigil [p. 204] v. Curt. pp. 67, 186 sq., and Bopp, Gloss. p. 304 b].I.Act., to increase, to nourish (orig., to produce, bring forth that not already in existence; in which signification only the derivative auctor is now found).A.1.. To increase, enlarge, augment, strengthen, advance that which is already in existence (class. in prose and poetry; syn.: adaugeo, amplio, amplifico): Quicquid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57, 131:2.cibus auget corpus alitque,
Lucr. 1, 859:redductum (animale genus) daedala tellus alit atque auget generatim pabula praebens,
id. 1, 229; 5, 220; 5, 322;6, 946: virīs,
id. 6, 342:in augendā re,
Cic. Rab. Post. 2; 14; so,in augendā obruitur re,
Hor. Ep. 1, 16, 68:rem strenuus auge,
increase your gains, id. ib. 1, 7, 71:opes,
Nep. Thras. 2, 4:possessiones,
id. Att. 12, 2:divitias,
Vulg. Prov 22, 16:dotem et munera,
ib. Gen. 34, 12:rem publicam agris,
Cic. Rosc. Am. 18; so Tac. H 1, 79:aerarium,
id. A. 3, 25:vallum et turres,
id. H. 4, 35:classem,
Suet. Ner. 3:tributa,
id. Vesp. 16:pretium,
Vulg. Ezech. 16, 31:numerum,
Suet. Aug. 37, and Vulg. Deut. 20, 19 al.:morbum,
Ter. Hec. 3, 1, 54:suspitionem,
id. Eun. 3, 1, 46; Suet. Tit. 5:industriam,
Ter. Ad. prol. 25:molestiam,
Cic. Fl. 12:dolorem alicui,
id. Att. 11, 22 vitium ventris, id. Cael. 19:peccatum,
Vulg. Exod. 9, 34:furorem,
ib. Num. 32, 14:benevolentiam,
Cic. Lael. 9, 30: animum alicujus, to increase one ' s courage, id. Att. 10, 14; so,animos,
Stat. Th. 10, 23:vocem,
to strengthen, raise, Suet. Claud. 33; id. Ner. 20' hostias, to increase, multiply, id. Aug. 96:ego te augebo et multiplicabo,
Vulg. Gen. 48, 4 al. — Poet.:nuper et istae Auxerunt volucrum victae certamine turbam,
i. e. have been changed into birds, Ov. M. 5, 301.—Trop., to magnify, to exalt, to extol, embellish, to praise (syn.:B.laudo, laude afficere, verbis extollere, orno): homo tenuis non verbis auget suum munus, sed etiam extenuat,
Cic. Off. 2, 20, 70:aliquid augere atque ornare,
id. de Or. 1, 21, 94; so,rem laudando,
id. Brut. 12, 47:munus principis,
Plin. Pan. 38 al. —Aliquem (aliquid) aliquā re, to furaish abundantly with something, to heap upon, give to, to enrich, endow, bless, load with: lunae pars ignibus aucta, the part that is entirely filled with fire, Lucr 5, 722: 3. 630: Tantā laetitiā auctus sum, ut nil constet, poët, ap. Cic. Fin. 2, 4, 14 oaque vos omnia bene juvetis, bonis auctibus auxitis, old form of prayer in Liv. 29, 27:C.alter te scientia augere potest, altera exemplis,
the one can enrich you with learning, the other furnish you with examples, Cic. Off. 1, 1, 1:aliquid divitiis,
id. Agr. 2, 26, 69:commodis,
id. Phil. 11, 14 fin.:senectus augeri solet consilio, auctoritate, sententiā,
id. Sen. 6, 17:gratulatione,
id. Phil. 14, 6:honore,
id. ib. 9, 6:honoribus,
Hor. S. 1, 6, 11; so Tac. A. 6, 8:honoribus praemiisque,
Suet. Caes. 52; id. Vit. 5: augeri damno, to be enriched with a loss (said comically), Ter. Heaut. 4, 1, 15:liberalitate,
Tac. A. 3, 8:largitione,
id. ib. 13, 18:nomine imperatorio,
id. ib. 1, 3:cognomento Augustae,
id. ib. 12, 26 et saep.—Also without abl.:Di me equidem omnes adjuvant, augent, amant,
Plaut. Men. 3, 3, 27, and id. Ep. 2, 2, 8:aliquem augere atque ornare,
to advance, Cic. Fam. 7, 17:aut augendi alterius aut minuendi sui causā aliquid dicere,
id. Part. Or. 6, 22 solum te commendat augetque temporis spatium, honors, Plin. Pan. 24; so id. ib. 26; Suet. Claud. 12.—In the lang. of religion, t. t. (like mactare, adolere, etc.), to honor, reverence, worship by offerings:II.Aliquid cedo, Qui vicini hanc nostram augeam aram [Apoliinis],
Plaut. Merc. 4, 1, 10:si quā ipse meis venatibus auxi, etc.,
Verg. A. 9, 407.—Neutr., to grow, increase, become greater (rare; syn.: augesco, cresco, incresco; on this use of vbs. com. act., v. Ellis ad Cat. 22, 11): eo res eorum auxit, Cato ap. Gell. 18, 12, 7:usque adeo parcunt fetus augentque labore,
Lucr. 2, 1163:ignoscendo populi Romani magnitudinem auxisse,
Sall. H. 1 (Fragm. Orat. Philipp. contra Lepid. §6): O decus eximium magnis virtutibus augens,
Cat. 64, 323:balnea Romae ad infinitum auxere numerum,
Plin. 36, 15, 24, § 122; 2, 16, 13, § 71:veram potentiam augere,
Tac. A. 4, 41 (Halm, augeri).—Hence, auctus, a, um, P. a., enlarged, increased, great, abundant; in posit. only as subst.:auctum vocabatur spatium, quod super definitum modum victoriae adjungitur,
Paul. Ex Fest. p. 14 Müll. — Comp.:tanto mi aegritudo auctior est in animo,
Plaut. Capt. 4, 2, 2:auctior est animi vis,
Lucr. 3, 450:auctior et amplior majestas,
Liv. 4, 2; 3, 68; 25, 16:auctius atque Di melius fecere,
Hor. S. 2, 6, 3.—* Sup.: auctissima basis, Treb. Gall. 18.— Adv. probably not in use, for in App. Met. 4, p. 290 Oud., altius is the correct reading. -
3 fatigo
fătīgo, āvi, ātum, 1, v. a. [Gr. chatis, want, chatizô; cf.: adfatim, fatiscere, fessus], to weary, tire, fatigue; to vex, harass (not freq. till after the Aug. per.; but defatigare is freq. in Cic. and Caes.).I.Lit.(α).Act.:(β).membra,
Lucr. 3, 491; cf.defessos. (nervos),
id. 6, 1162:dentem in dente,
Ov. M. 8, 827:ille (anser) celer pennā tardos aetate fatigat Eluditque diu,
id. ib. 8, 687:saepe etiam cursu quatiunt (armenta) et sole fatigant,
Verg. G. 3, 132:per triennium Romanos exercitus fatigaverat,
Vell. 2, 34, 1; cf.:quos nulla fatigant Proelia,
Verg. A. 11, 306:aliquamdiu pugna atroci cum semet ipsi fatigassent,
Liv. 8, 10, 3:dextram osculis,
to load with kisses, Tac. A. 15, 71:sonitu vicina,
Ov. M. 1, 573; cf.:venatu invigilant pueri silvasque fatigant,
Verg. A. 9, 605:lolium tribulique fatigant Triticeas messes,
disturb, mar, hinder, Ov. M. 5, 485. —Pass.:II.verberibus, tormentis, igni fatigati,
Cic. Top. 20, 74; cf.:(sicarii) sunt vinclis et carcere fatigandi,
id. Off. 3, 18, 73; and: (milites) magno aestu fatigati, * Caes. B. C. 3, 95, 1: Romani multo ante labore proeliisque fatigati, Sall. J. 76, 5; cf.:neque insomniis, neque labore fatigari,
id. C. 27, 2:quae cum ex magna parte legisset, fatigatus Tiberio tradidit,
Suet. Aug. 85:juga demeret Bobus fatigatis,
Hor. C. 3, 6, 43:ludo fatigatumque somno Puerum,
id. ib. 3, 4, 11; so,Daedalus,
Ov. M. 8, 260.—Trop.A. (α).Act.:(β).punire aliquem aut verbis fatigare,
to reprove, Cic. Off. 1, 25, 88:prece qua fatigent Virgines sanctae Vestam?
Hor. C. 1, 2, 26; cf.:cum per aliquot dies fatigassent singulos precibus,
Liv. 9, 20, 3:aliquem precibus,
id. 27, 45, 10 Drak.; cf.:Galba fatigabat deos (sc. precibus),
Tac. H. 1, 29:corripit e somno corpus sociosque fatigat,
Verg. A. 4, 572:socios voce,
Sil. 12, 192:discentem per ambages fatigabit,
Quint. 3, 11, 23:animam curis,
Lucr. 3, 826; cf.:die noctuque fatigare animum,
Sall. J. 70, 1:secundae res sapientium animos fatigant,
id. C. 11, 8; cf.also: quid aeternis minorem Consiliis animum fatigas?
Hor. C. 2, 11, 11:pectora,
id. ib. 4, 14, 18:vitam bello,
Lucr. 5, 1424:aspera Juno, Quae mare nunc terrasque metu caelumque fatigat,
Verg. A. 1, 280:fama terras fatigat,
Val. Fl. 2, 120:olli remigio noctemque diemque fatigant,
wear out, pass, Verg. A. 8, 94:diem noctemque Marte,
Val. Fl. 5, 602; cf. Prop. 4 (5), 11, 81:curasque ita corde fatigat,
keeps revolving, Sil. 12, 496; cf. id. 1, 675:frustra niti neque aliud se fatigando nisi odium quaerere,
Sall. J. 3, 3 Kritz. N. cr.:(Metellus) Marium fatigantem de profectione domum dimittit,
Sall. J. 73, 2; cf.:quid mea de fraude deos fatigas?
Prop. 2, 20, 3 (3, 13, 3 M.):quos ego audio maxima ope niti, ambire, fatigare vos singulos, ne quid, etc.,
Sall. J. 14, 20.—Pass.:B.dolis fatigari,
Sall. J. 56, 1:Vagenses fatigati regis suppliciis,
id. 66, 2; cf.:denique saepius fatigatus lenitur,
id. ib. 111, 3; and:uti aetati concederet, fatigatus a fratre, etc.,
id. ib. 11, 4 Kritz.:Hersilia precibus raptarum fatigata orat, etc.,
Liv. 1, 11, 2; 23, 36, 7:lacrimis fatigatur auditor,
Quint. 6, 1, 28:ipsa cogitatione suscepti muneris fatigor,
id. 4 pracf. §7: si dicendum apud fatigatos est,
id. 4, 1, 48; 1, 12, 1; 10, 5, 14.—In partic., in late Lat.1. 2. -
4 mactō
mactō āvī, ātus, āre [mactus], to magnify, extol, honor, glorify, elevate: puerorum extis deos manīs: lacte Latinas, make splendid, C. poët.: eos honoribus, load with honors.—To offer, sacrifice, immolate, devote: bidentīs Cereri, V.: Lentulo victimam: Mactata veniet lenior hostia, H.: hostium legiones mactandas Telluri dabo, L.— To kill, slaughter, put to death: summo supplicio mactari: alqm, V., O.— To overthrow, ruin, destroy: nisi cessissem, mactatus essem, should have been sacrificed: ius civitatis illo supplicio mactatum.— To afflict, trouble, punish: tali mactatus atque hic est infortunio, T.: hostīs patriae suppliciis, pursue.* * *mactare, mactavi, mactatus Vmagnify, honor; sacrifice; slaughter, destroy -
5 onero
ŏnĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [onus].I. A.Lit.:2.navim magnam multis mercibus,
Plaut. Men. prol. 25:naves, ad celeritatem onerandi subductionesque, paulo facit humiliores,
for loading expeditiously, Caes. B. G. 5, 1:jumenta,
Sall. J. 75, 6:naves commeatu, etc.,
id. ib. 86, 1:costas aselli pomis,
Verg. G. 1, 274:tauri cervix oneratur aratro,
is loaded, burdened, Ov. A. A. 1, 19:aures lapillis,
id. ib. 3, 129; cf.:umerum pallio,
Ter. Phorm. 5, 6, 4:ventrem,
to load, fill, Sall. Or. Rep. Ord. 1:epulis onerari,
to overload, gorge one's self, Ov. P. 1, 10, 31:vino et epulis onerati,
Sall. J. 76, 6:cibus, qui in aegritudine alat neque oneret,
without oppressing the stomach, Plin. 29, 3, 11, § 48:vaccas,
to cause them to be covered, Pall. 8, 4.—Transf., in gen., to load, cover ( poet.):B.dapibus mensas onerare,
to cover, Verg. G. 4, 133:manusque ambas jaculis oneravit acutis,
id. A. 10, 868:jaculo palmas oneravit acuto,
i. e. armed, id. ib. 11, 574 (but armavit is the better read.; v. Forbig. ad loc.): membra [p. 1266] sepulcro, id. ib. 10, 558; cf.:ossa aggere terrae,
id. ib. 11, 212:aliquem saxis,
to stone, Phaedr. 3, 2, 4.—Trop., to load, burden, weary; to oppress, overwhelm, overload (with good or evil; cf. Forbig. ad Verg. A. 10, 620), etc.:C.me amoenitate oneravit dies,
has overwhelmed me, Plaut. Capt. 4, 1, 7.:laetitiā senem,
id. ib. 4, 2, 47:malignitateomnis mortalis,
id. ib. 3, 1, 5:diem commoditatibus,
Ter. Phorm. 5, 6, 1:aliquem mendaciis,
Cic. Fam. 3, 10, 7; cf. Plaut. Mil. 3, 3, 61:judicem argumentis,
id. N. D. 3, 3, 8:aethera votis,
Verg. A. 9, 24:verbis lassas onerantibus aures,
Hor. S. 1, 10, 10:aliquem pugnis,
Plaut. Am. 1, 1, 172:maledictis,
id. Ps. 1, 3, 123; cf.contumeliis,
Cic. Phil. 2, 38, 99; for which only absol. Sejanum, Tac. A. 4. 68:aliquem injuriis,
Ter. And. 5, 1, 8:aliquem malis,
Verg. A. 4, 549:aliquem laudibus,
Liv. 4, 13:spe praemiorum,
id. 35, 11:promissis,
Sall. J. 12, 3:honoribus,
Just. 5, 4, 13.—Transf., to make heavier or more burdensome, to render more oppressive, to heighten, to aggravate (only since the Aug. per.;II. B.esp. freq. in Tac. and the younger Plin.): injuriam alicujus invidiā,
Liv. 38, 56 fin.:pericula alicujus,
Tac. A. 16, 30:curas,
id. H. 2, 52:delectum avaritiā et luxu,
to aggravate, make worse, render more odious, id. ib. 4, 14:onerat te quaesturae tuae famā, quam ex Bithyniā optimam revexisti,
Plin. Ep. 8, 24, 8; 1, 8, 5; id. Pan. 24, 1; 73, 6.— -
6 gravanter
grăvo, āvi, ātum, 1, v. a. [gravis].I. A.Lit.:B.praefectum castrorum sarcinis gravant,
Tac. A. 1, 20; cf.:ferus Actora magno Ense gravat Capaneus,
Stat. Th. 10, 257:non est ingenii cymba gravanda tui,
Prop. 3, 3 (4, 2), 22:aegraque furtivum membra gravabat onus,
Ov. H. 11, 38:gravantur arbores fetu,
Lucr. 1, 253; cf.:sunt poma gravantia ramos,
Ov. M. 13, 812:ne, si demissior ibis, Unda gravet pennas,
id. ib. 8, 205:quia pondus illis abest, nec sese ipsi gravant,
Quint. 1, 12, 10:stomacho inutilis, nervis inimicus, caput gravans,
Plin. 21, 19, 75, § 128:minui quod gravet (corpus) quolibet modo utilius,
id. 11, 53, 119, § 284:ne obsidio ipsa multitudine gravaretur,
Just. 14, 2, 3; 38, 10, 8; so in pass.:alia die febre commotus est: tertia cum se gravari videret,
weighed down, oppressed, Capitol. Anton. 12; and esp. in perf. part.:gravatus somno,
Plin. 10, 51, 70, § 136; 26, 1, 4, § 6; 33, 1, 6, § 27:vino,
Curt. 6, 11, 28:telis,
id. 8, 14, 38:ebrietate,
id. 5, 7, 11:cibo,
Liv. 1, 7, 5:vino somnoque,
id. 25, 24, 6.—Esp., to make pregnant:C.uterum,
Stat. Th. 2, 614:gravatam esse virginem,
Lact. 4, 12, 2; id. Epit. 44, 1; cf.: semper gravata lentiscus, Cic. poët. Div. 1, 9, 16; Paul. ex Fest. p. 95, 15. —Trop.1.To burden, oppress, incommode:2.nil moror officium, quod me gravat,
Hor. Ep. 2, 1, 264:septem milia hominum, quos et ipse gravari militia senserat,
Liv. 21, 23, 6:sed magis hoc, quo (mala nostra) sunt cognitiora, gravant,
Ov. Tr. 4, 6, 28. —To make more grievous, aggravate, increase:D.tu fortunam parce gravare meam,
id. ib. 5, 11, 30:quo gravaret invidiam matris,
Tac. A. 14, 12:injusto faenore gravatum aes alienum,
Liv. 42, 5, 9.—To lower in tone; hence, gram. t. t., to give the grave accent to a vowel (opp. acuo):II.a littera gravatur,
Prisc. 539, 573 P.—Transf., as v. dep.: grăvor, ātus (lit., to be burdened with any thing, to feel burdened; hence), to feel incommoded, vexed, wearied, or annoyed at any thing; to take amiss, to bear with reluctance, to regard as a burden, to do unwillingly (class.); in Cic. only absol. or with an object-clause, afterwards also constr. with acc.(α).Absol.:(β).non gravabor,
Plaut. Trin. 5, 2, 49: quid gravare? id. Stich. 3, 2, 22:quamquam gravatus fuisti, non nocuit tamen,
id. ib. 5, 4, 40:ne gravare,
Ter. Ad. 5, 8, 19:primo gravari coepit, quod invidiam atque offensionem timere dicebat,
Cic. Clu. 25, 69:ego vero non gravarer si, etc.,
id. Lael. 5, 17:nec gravatus senex dicitur locutus esse, etc.,
Liv. 9, 3, 9:ille non gravatus, Primum, inquit, etc.,
Varr. R. R. 1, 3:spem ac metum juxta gravatus Vitellius ictum venis intulit,
Tac. A. 6, 3:benignus erga me ut siet: ne gravetur,
Plaut. Mil. 4, 6, 15.—With an object-clause:(γ).rogo, ut ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti,
Cic. de Or. 1, 35, 164; 1, 23, 107; id. Fam. 7, 14, 1:ne graventur, sua quoque ad eum postulata deferre,
Caes. B. C. 1, 9:quod illi quoque gravati prius essent ad populandam Macedoniam exire,
Liv. 31, 46, 4:tibi non gravabor reddere dilatae pugnae rationem,
id. 34, 38, 3; Curt. 9, 1, 8; 6, 8, 12; Suet. Aug. 34 al.—With acc.:A.Pegasus terrenum equitem gravatus Bellerophontem,
disdaining to bear, throwing off, Hor. C. 4, 11, 27:at illum acerbum et sanguinarium necesse est graventur stipatores sui,
be weary of supporting, Sen. Clem. 1, 12 fin.:matrem,
Suet. Ner. 34:ampla et operosa praetoria,
id. Aug. 72:aspectum civium,
Tac. A. 3, 59 fin.:spem ac metum juxta gravatus,
id. ib. 5, 8; Quint. 1, 1, 11.— Hence, adv. in two forms:grăvātē (acc. to II.), with difficulty or reluctance, unwillingly, grudgingly:B.non gravate respondere,
Cic. de Or. 1, 48, 208;opp. gratuito,
id. Off. 2, 19, 66;opp. benigne,
id. Balb. 16, 36:Canius contendit a Pythio ut venderet: gravate ille primo,
id. Off. 3, 14, 59:qui cum haud gravate venissent,
Liv. 3, 4, 6 Weissenb. (al. gravati):concedere,
id. 42, 43, 2.— Comp.:manus et plantas ad saviandum gravatius porrigere,
Front. ad M. Caes. 4, 12 fin. —grăvanter, with reluctance, unwillingly:reguli Gallorum haud gravanter venerunt,
Liv. 21, 24, 5 Weissenb. (al. gravate); Cassiod. Varr. 4, 5. -
7 gravo
grăvo, āvi, ātum, 1, v. a. [gravis].I. A.Lit.:B.praefectum castrorum sarcinis gravant,
Tac. A. 1, 20; cf.:ferus Actora magno Ense gravat Capaneus,
Stat. Th. 10, 257:non est ingenii cymba gravanda tui,
Prop. 3, 3 (4, 2), 22:aegraque furtivum membra gravabat onus,
Ov. H. 11, 38:gravantur arbores fetu,
Lucr. 1, 253; cf.:sunt poma gravantia ramos,
Ov. M. 13, 812:ne, si demissior ibis, Unda gravet pennas,
id. ib. 8, 205:quia pondus illis abest, nec sese ipsi gravant,
Quint. 1, 12, 10:stomacho inutilis, nervis inimicus, caput gravans,
Plin. 21, 19, 75, § 128:minui quod gravet (corpus) quolibet modo utilius,
id. 11, 53, 119, § 284:ne obsidio ipsa multitudine gravaretur,
Just. 14, 2, 3; 38, 10, 8; so in pass.:alia die febre commotus est: tertia cum se gravari videret,
weighed down, oppressed, Capitol. Anton. 12; and esp. in perf. part.:gravatus somno,
Plin. 10, 51, 70, § 136; 26, 1, 4, § 6; 33, 1, 6, § 27:vino,
Curt. 6, 11, 28:telis,
id. 8, 14, 38:ebrietate,
id. 5, 7, 11:cibo,
Liv. 1, 7, 5:vino somnoque,
id. 25, 24, 6.—Esp., to make pregnant:C.uterum,
Stat. Th. 2, 614:gravatam esse virginem,
Lact. 4, 12, 2; id. Epit. 44, 1; cf.: semper gravata lentiscus, Cic. poët. Div. 1, 9, 16; Paul. ex Fest. p. 95, 15. —Trop.1.To burden, oppress, incommode:2.nil moror officium, quod me gravat,
Hor. Ep. 2, 1, 264:septem milia hominum, quos et ipse gravari militia senserat,
Liv. 21, 23, 6:sed magis hoc, quo (mala nostra) sunt cognitiora, gravant,
Ov. Tr. 4, 6, 28. —To make more grievous, aggravate, increase:D.tu fortunam parce gravare meam,
id. ib. 5, 11, 30:quo gravaret invidiam matris,
Tac. A. 14, 12:injusto faenore gravatum aes alienum,
Liv. 42, 5, 9.—To lower in tone; hence, gram. t. t., to give the grave accent to a vowel (opp. acuo):II.a littera gravatur,
Prisc. 539, 573 P.—Transf., as v. dep.: grăvor, ātus (lit., to be burdened with any thing, to feel burdened; hence), to feel incommoded, vexed, wearied, or annoyed at any thing; to take amiss, to bear with reluctance, to regard as a burden, to do unwillingly (class.); in Cic. only absol. or with an object-clause, afterwards also constr. with acc.(α).Absol.:(β).non gravabor,
Plaut. Trin. 5, 2, 49: quid gravare? id. Stich. 3, 2, 22:quamquam gravatus fuisti, non nocuit tamen,
id. ib. 5, 4, 40:ne gravare,
Ter. Ad. 5, 8, 19:primo gravari coepit, quod invidiam atque offensionem timere dicebat,
Cic. Clu. 25, 69:ego vero non gravarer si, etc.,
id. Lael. 5, 17:nec gravatus senex dicitur locutus esse, etc.,
Liv. 9, 3, 9:ille non gravatus, Primum, inquit, etc.,
Varr. R. R. 1, 3:spem ac metum juxta gravatus Vitellius ictum venis intulit,
Tac. A. 6, 3:benignus erga me ut siet: ne gravetur,
Plaut. Mil. 4, 6, 15.—With an object-clause:(γ).rogo, ut ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti,
Cic. de Or. 1, 35, 164; 1, 23, 107; id. Fam. 7, 14, 1:ne graventur, sua quoque ad eum postulata deferre,
Caes. B. C. 1, 9:quod illi quoque gravati prius essent ad populandam Macedoniam exire,
Liv. 31, 46, 4:tibi non gravabor reddere dilatae pugnae rationem,
id. 34, 38, 3; Curt. 9, 1, 8; 6, 8, 12; Suet. Aug. 34 al.—With acc.:A.Pegasus terrenum equitem gravatus Bellerophontem,
disdaining to bear, throwing off, Hor. C. 4, 11, 27:at illum acerbum et sanguinarium necesse est graventur stipatores sui,
be weary of supporting, Sen. Clem. 1, 12 fin.:matrem,
Suet. Ner. 34:ampla et operosa praetoria,
id. Aug. 72:aspectum civium,
Tac. A. 3, 59 fin.:spem ac metum juxta gravatus,
id. ib. 5, 8; Quint. 1, 1, 11.— Hence, adv. in two forms:grăvātē (acc. to II.), with difficulty or reluctance, unwillingly, grudgingly:B.non gravate respondere,
Cic. de Or. 1, 48, 208;opp. gratuito,
id. Off. 2, 19, 66;opp. benigne,
id. Balb. 16, 36:Canius contendit a Pythio ut venderet: gravate ille primo,
id. Off. 3, 14, 59:qui cum haud gravate venissent,
Liv. 3, 4, 6 Weissenb. (al. gravati):concedere,
id. 42, 43, 2.— Comp.:manus et plantas ad saviandum gravatius porrigere,
Front. ad M. Caes. 4, 12 fin. —grăvanter, with reluctance, unwillingly:reguli Gallorum haud gravanter venerunt,
Liv. 21, 24, 5 Weissenb. (al. gravate); Cassiod. Varr. 4, 5. -
8 gravor
grăvo, āvi, ātum, 1, v. a. [gravis].I. A.Lit.:B.praefectum castrorum sarcinis gravant,
Tac. A. 1, 20; cf.:ferus Actora magno Ense gravat Capaneus,
Stat. Th. 10, 257:non est ingenii cymba gravanda tui,
Prop. 3, 3 (4, 2), 22:aegraque furtivum membra gravabat onus,
Ov. H. 11, 38:gravantur arbores fetu,
Lucr. 1, 253; cf.:sunt poma gravantia ramos,
Ov. M. 13, 812:ne, si demissior ibis, Unda gravet pennas,
id. ib. 8, 205:quia pondus illis abest, nec sese ipsi gravant,
Quint. 1, 12, 10:stomacho inutilis, nervis inimicus, caput gravans,
Plin. 21, 19, 75, § 128:minui quod gravet (corpus) quolibet modo utilius,
id. 11, 53, 119, § 284:ne obsidio ipsa multitudine gravaretur,
Just. 14, 2, 3; 38, 10, 8; so in pass.:alia die febre commotus est: tertia cum se gravari videret,
weighed down, oppressed, Capitol. Anton. 12; and esp. in perf. part.:gravatus somno,
Plin. 10, 51, 70, § 136; 26, 1, 4, § 6; 33, 1, 6, § 27:vino,
Curt. 6, 11, 28:telis,
id. 8, 14, 38:ebrietate,
id. 5, 7, 11:cibo,
Liv. 1, 7, 5:vino somnoque,
id. 25, 24, 6.—Esp., to make pregnant:C.uterum,
Stat. Th. 2, 614:gravatam esse virginem,
Lact. 4, 12, 2; id. Epit. 44, 1; cf.: semper gravata lentiscus, Cic. poët. Div. 1, 9, 16; Paul. ex Fest. p. 95, 15. —Trop.1.To burden, oppress, incommode:2.nil moror officium, quod me gravat,
Hor. Ep. 2, 1, 264:septem milia hominum, quos et ipse gravari militia senserat,
Liv. 21, 23, 6:sed magis hoc, quo (mala nostra) sunt cognitiora, gravant,
Ov. Tr. 4, 6, 28. —To make more grievous, aggravate, increase:D.tu fortunam parce gravare meam,
id. ib. 5, 11, 30:quo gravaret invidiam matris,
Tac. A. 14, 12:injusto faenore gravatum aes alienum,
Liv. 42, 5, 9.—To lower in tone; hence, gram. t. t., to give the grave accent to a vowel (opp. acuo):II.a littera gravatur,
Prisc. 539, 573 P.—Transf., as v. dep.: grăvor, ātus (lit., to be burdened with any thing, to feel burdened; hence), to feel incommoded, vexed, wearied, or annoyed at any thing; to take amiss, to bear with reluctance, to regard as a burden, to do unwillingly (class.); in Cic. only absol. or with an object-clause, afterwards also constr. with acc.(α).Absol.:(β).non gravabor,
Plaut. Trin. 5, 2, 49: quid gravare? id. Stich. 3, 2, 22:quamquam gravatus fuisti, non nocuit tamen,
id. ib. 5, 4, 40:ne gravare,
Ter. Ad. 5, 8, 19:primo gravari coepit, quod invidiam atque offensionem timere dicebat,
Cic. Clu. 25, 69:ego vero non gravarer si, etc.,
id. Lael. 5, 17:nec gravatus senex dicitur locutus esse, etc.,
Liv. 9, 3, 9:ille non gravatus, Primum, inquit, etc.,
Varr. R. R. 1, 3:spem ac metum juxta gravatus Vitellius ictum venis intulit,
Tac. A. 6, 3:benignus erga me ut siet: ne gravetur,
Plaut. Mil. 4, 6, 15.—With an object-clause:(γ).rogo, ut ne graveris exaedificare id opus, quod instituisti,
Cic. de Or. 1, 35, 164; 1, 23, 107; id. Fam. 7, 14, 1:ne graventur, sua quoque ad eum postulata deferre,
Caes. B. C. 1, 9:quod illi quoque gravati prius essent ad populandam Macedoniam exire,
Liv. 31, 46, 4:tibi non gravabor reddere dilatae pugnae rationem,
id. 34, 38, 3; Curt. 9, 1, 8; 6, 8, 12; Suet. Aug. 34 al.—With acc.:A.Pegasus terrenum equitem gravatus Bellerophontem,
disdaining to bear, throwing off, Hor. C. 4, 11, 27:at illum acerbum et sanguinarium necesse est graventur stipatores sui,
be weary of supporting, Sen. Clem. 1, 12 fin.:matrem,
Suet. Ner. 34:ampla et operosa praetoria,
id. Aug. 72:aspectum civium,
Tac. A. 3, 59 fin.:spem ac metum juxta gravatus,
id. ib. 5, 8; Quint. 1, 1, 11.— Hence, adv. in two forms:grăvātē (acc. to II.), with difficulty or reluctance, unwillingly, grudgingly:B.non gravate respondere,
Cic. de Or. 1, 48, 208;opp. gratuito,
id. Off. 2, 19, 66;opp. benigne,
id. Balb. 16, 36:Canius contendit a Pythio ut venderet: gravate ille primo,
id. Off. 3, 14, 59:qui cum haud gravate venissent,
Liv. 3, 4, 6 Weissenb. (al. gravati):concedere,
id. 42, 43, 2.— Comp.:manus et plantas ad saviandum gravatius porrigere,
Front. ad M. Caes. 4, 12 fin. —grăvanter, with reluctance, unwillingly:reguli Gallorum haud gravanter venerunt,
Liv. 21, 24, 5 Weissenb. (al. gravate); Cassiod. Varr. 4, 5. -
9 vehes
I.Lit.:II.faeni large onusta,
Plin. 36, 15, 24, § 108:stercoris,
Col. 11, 2, 86:fimi,
Plin. 18, 23, 53, § 193:qui lapis etiam nunc ostenditur magnitudine vehis,
so big as to be a cart-load, id. 2, 58, 59, § 149.—Transf., as a measure, a load, Col. 11, 2, 13. -
10 onus
ŏnus (in good MSS. also wr. hŏnus), ĕris, n. [etym. dub.; cf. Sanscr. anas, a wagon for freight], a load, burden (cf. pondus).I.Lit.A.In gen.:B.oneris maximi pondus,
Vitr. 10, 8:onus sustinere,
Plaut. As. 3, 3, 68:cum gravius dorso subiit onus (asellus), Hor S. 1, 9, 20: tanti oneris turris,
Caes. B. G. 2, 30: ad minimum redigi onus, Ov M. 14, 149.—In partic.1.Of goods, baggage, etc., a load, lading, freight, cargo:2.insula Delos, quo omnes undique cum mercibus atque oneribus commeabant,
Cic. Imp. Pomp. 18, 55:onera afferuntur,
Plin. 6, 23, 26, § 104:(naves) ad onera et ad multitudinem jumentorum transportandam paulo latiores,
Caes. B. G. 5, 1, 2:jumentis onera deponere,
loads, packs, id. B. C. 1, 80.—Poet., the burden of the womb, the fœtus, embryo:3.gravidi ventris,
Ov. Am. 2, 13, 1; id. F. 2, 452; id. H. 4, 58; Phaedr. 1, 18, 5. —The excrements:II.ciborum onera reddere,
Plin. 8, 27, 41, § 97:duri ventris solvere,
Mart. 13, 29, 2.—TropA.A burden, in respect of property, i. e. a tax or an expense (usually in the plur.):B.municipium maximis oneribus pressum,
Cic. Fam. 13, 7, 2:haec onera in dites a pauperibus inclinata,
Liv. 1, 43:patria,
Suet. Calig. 42:haerere in explicandis oneribus,
id. Dom. 12 init.:oneribus novis turbantur provinciae,
Tac. A. 4, 6.—A load, burden, weight, charge, trouble, difficulty of any kind (so most freq. in Cic.; cf. molestia): magni sunt oneris;C.quicquid imponas, vehunt,
capable of bearing great burdens, Plaut. Most. 3, 2, 95:quae (senectus) plerisque senibus sic odiosa est, ut onus se Aetnā gravius dicant sustinere,
Cic. Sen. 2, 4:onus atque munus magnum,
id. de Or. 1, 25, 116:hoc onus si vos adlevabitis,
id. Rosc. Am. 4, 10:officii,
id. ib.:probandi,
the burden of proof, obligation to prove, Dig. 31, 1, 22; Cic. Rep. 1, 23, 37:oneri esse,
to be a burden, Liv. 23, 43; Vulg. 2 Reg. 15, 33:neque eram nescius, quantis oneribus premerere susceptarum rerum,
Cic. Fam. 5, 12, 2:epici carminis onera lyrā sustinere,
Quint. 10, 1, 62.—(Eccl. Lat.) The burden of a prophecy, the woes predicted against any one:Babylonis,
Vulg. Isa. 13, 1:Tyri,
id. ib. 23, 1.—With subj.gen.:Domini,
Vulg. Jer. 23, 33:verbi Domini,
id. Zach. 12, 1. -
11 subeo
sŭb-ĕo, ĭi, ĭtum, īre ( perf. subīvit, Ov. F. 1, 314; Stat. S. 2, 1, 155: subivimus, Claud. ap. Tac. A. 11, 24 dub.), v. n. and a., to come or go under any thing; to come or go up to, to approach, draw near, advance or proceed to a place; to come or go on; to follow, succeed; to go down, sink; to come up, spring up (cf. succedo).I.Neutr.A.Lit.1.In gen.:b.subire sub falas,
Plaut. Most. 2, 1, 10:in nemoris latebras,
Ov. M. 4, 601; cf.: in aliquem locum, to enter, Auct. B. Alex. 74, 4:in adversum Romani subiere,
Liv. 1, 12, 1:in adversos montes,
id. 41, 18, 11:testudine factā subeunt,
advance, Caes. B. G. 7, 85, 7:Albani subiere ad montes,
Liv. 1, 28, 5:subire ad portam castrorum,
id. 34, 16, 2; cf.:ad urbem subeunt,
id. 31, 45, 4; 39, 27, 10; 36, 19, 1; and:subeundum erat ad hostes,
id. 2, 31, 4:ad tecta subibant,
Verg. A. 8, 359.—With dat.:muro subibant,
Verg. A. 7, 161; so,muro,
id. ib. 9, 371:portu Chaonio (with accedere urbem),
id. ib. 3, 292:luco,
id. ib. 8, 125:dumis,
Sil. 5, 283:ingenti feretro,
Verg. A. 6, 222:age cervici inponere nostrae: Ipse subibo umeris,
id. ib. 2, 708:per vices subeunt elephanti,
Plin. 8, 7, 7, § 23:pone subit conjux,
follows, Verg. A. 2, 725; so Val. Fl. 4, 197; cf.:dexterae alae sinistra subiit,
Liv. 27, 2, 7:subeuntis alii aliis in custodiam,
id. 25, 37, 6; and:subiit argentea proles,
Ov. M. 1, 114:subit ipse meumque Explet opus,
succeeds me, takes my place, id. ib. 3, 648:Volscus saxa objacentia pedibus ingerit in subeuntes,
climbing, Liv. 2, 65, 4:vel eodem amne vel Euphrate subire eos posse,
i. e. sail up stream, Curt. 9, 10, 3; cf.:adverso amne Babylona subituros,
id. 10, 1, 16.—Of things:2.stamen a stando: subtemen, quod subit stamini,
Varr. L. L. 5, § 113 Müll.:cum luna sub orbem solis subisset,
Liv. 37, 4, 4:tertio die mixtum flumini subibat mare,
Curt. 9, 9, 7:venae nonnumquam incipiente febre subeunt,
the pulse sinks, Cels. 3, 6 med.:subeunt herbae,
come up, spring up, Verg. G. 1, 180; so,barba,
i. e. sprouts, grows, Mart. 7, 83, 2:subisse aquam in caelum,
Plin. 31, 3, 21, § 32.—In partic., to come on secretly, to advance or approach stealthily, to steal upon, steal into ( poet.), Prop. 1, 9, 26; Ov. Am. 1, 2, 6; id. A. A. 1, 742.—B.Trop.1.In gen., to come in, succeed, take place; to enter stealthily, come secretly or by degrees: in quarum locum subierunt inquilinae impietas, perfidia, impudentia, Varr. ap. Non. 403, 27:2.fugere pudor verumque fidesque: In quorum subiere locum fraudesque dolique,
Ov. M. 1, 130:pulchra subit facies,
id. ib. 14, 827:subit ecce priori Causa recens,
id. ib. 3, 259:an subit (amor) et tacitā callidus arte nocet?
id. Am. 1, 2, 6: subeunt morbi [p. 1775] tristisque senectus, Verg. G. 3, 67:namque graves morbi subeunt segnisque senectus,
Nemes. Cyn. 117; cf.:duo pariter subierunt incommoda,
arise, come up, Quint. 5, 10, 100:ne subeant animo taedia justa tuo,
Ov. P. 4, 15, 30:regio, quā vero ipsa subit ad Medos,
approaches, Plin. 6, 26, 29, § 115. —In partic., to come into the mind, to occur, suggest itself:(β).omnes sententiae verbaque omnia sub acumen stili subeant et succedant necesse est,
Cic. de Or. 1, 34, 151:cum in loca aliqua post tempus reversi sumus, quae in his fecerimus, reminiscimur personaeque subeunt,
Quint. 11, 2, 17:cum subeant audita aut cognita nobis,
Ov. M. 15, 307:subit umbra,
id. ib. 12, 591:subeunt illi fratresque parensque,
id. ib. 11. 542:subiit cari genitoris imago... subiit deserta Creusa Et direpta domus et parvi casus Iuli,
Verg. A. 2, 560 sq.; Tac. A. 1, 13:subeant animo Latmia saxa tuo,
Ov. H. 18, 62:ne subeant animo taedia,
id. P. 4, 15, 30:quantum subire animo sustinueris, tantum tecum auferas,
to grasp with the mind, Val. Max. 3, 3, ext. 7.—Subit, with subj. - or rel.-clause ( poet. and in postAug. prose), Ov. M. 2, 755:II.quo magis ac magis admirari subit,
Plin. 12, prooem. § 2;35, 7, 31, § 49: misereri sortis humanae subit,
id. 25, 3, 7, § 23:quid sim, quid fuerimque subit,
Ov. Tr. 3, 8, 38.Act.A.Lit.1.In gen., to come or go under, to enter; to submit to; to approach, etc.:b.exercitatissimi in armis, qui inter annos XIV. tectum non subissent,
had not come under a roof, Caes. B. G. 1, 36:tecta,
Quint. 2, 16, 6; Ov. M. 6, 669:jam subeunt Triviae lucos atque aurea tecta,
Verg. A. 6, 13:limina victor Alcides subiit,
id. ib. 8, 363:domos,
Ov. M. 1, 121:penates,
id. ib. 5, 650:macra cavum repetes artum, quem macra subisti,
Hor. Ep. 1, 7, 33:cum novies subiere paludem,
had plunged under, Ov. M. 15, 358; id. F. 1, 314:et juncti currum dominae subiere leones,
Verg. A. 3, 313:leones jugum subeant,
Plin. 10, 45, 62, § 128:asellus gravius dorso subiit onus,
i. e. submits to, receives, Hor. S. 1, 9, 21:subire iniquissimum locum,
Caes. B. G. 2, 27: iniquum locum, Auct. B. Alex. 76, 2; id. B. Hisp. 24, 3:collem,
to go up, mount, climb, scale, Hirt. B. G. 8, 15:consules utrimque aciem subeuntium jam muros adgrediuntur,
Liv. 7, 12, 3:muros,
id. 27, 18:impositum saxis Anxur,
Hor. S. 1, 5, 25:si subeuntur prospera castra,
Juv. 16, 2 et saep.:perfurit, Fadumque Herbesumque subit,
comes up to, attacks, assails, Verg. A. 9, 344; cf.:interim fallendus est judex et variis artibus subeundus,
Quint. 4, 5, 5:precibus commota Tonantem Juno subit,
approaches, Stat. Th. 9, 510:subit ille minantem,
id. ib. 8, 84:Aeneae mucronem,
Verg. A. 10, 798:qui procul hostium conspectu subibant aquam,
Curt. 4, 13, 10:Hispo subit juvenes, i. e. paedicat,
Juv. 2, 50.—Of things:2.umbra subit terras,
Ov. M. 11, 61:quos (lucos) aquae subeunt et aurae,
enter, Hor. C. 3, 4, 8:montes Trasimenus,
Liv. 22, 4, 2:litora pelagus, Mel. praef. 2: mare quod Ciliciam subit,
Curt. 7, 3, 19:radices (petrae) Indus amnis subit,
id. 8, 11, 7:clarus subit Alba Latinum,
succeeds, Ov. M. 14, 612 (al. clarus subit ecce Latinum Epytus); cf. id. ib. 1, 114:furcas subiere columnae,
come into the place of, succeed, id. ib. 8, 700:aqua subit altitudinem exortus sui,
rises to, reaches, Plin. 31, 6, 31, § 57:lunamque deficere cum aut terram subiret aut sole premeretur,
Curt. 4, 10, 5.—In partic., to approach secretly, to steal upon or into (cf. supra, I. A. 2.):B.multi Nomine divorum thalamos subiere pudicos,
Ov. M. 3, 282:subit furtim lumina fessa sopor,
id. H. 19, 56.—Trop.1. 2.In partic.a.To come into, enter, occur to one's mind (cf. supra, I. B. 2.):b.deinde cogitatio animum subiit, indignum esse, etc.,
Liv. 36, 20:ut beneficiorum memoria subiret animos patrum,
id. 37, 49, 3:spes animum subibat deflagrare iras vestras posse,
id. 40, 8, 9:otiosum animum aliae cogitationes,
Quint. 11, 2, 33:majora intellectu animos non subibunt,
id. 1, 2, 28:mentem subit, quo praemia facto, etc.,
Ov. M. 12, 472; 7, 170:subit ergo regem verecundia,
Curt. 5, 2, 15:me recordantem miseratio,
Plin. Ep. 3, 7, 10: feminas voluptas, id. Pan. 22, 3:horum cogitatio subibat exercitum,
Curt. 7, 1, 4.—To follow in speech, interrupt, answer (post - class. and rare):c.dicturum plura parentem Voce subis,
Claud. IV. Cons. Hon. 352:subit ille loquentem talibus,
id. Cons. Mall. Theod. 173; id. Rapt. Pros. 3, 133.—(The figure taken from stooping under a load, under blows, etc.) To subject one's self to, take upon one's self an evil; to undergo, submit to, sustain, endure, suffer it (class.;2.a favorite expression of Cic.): omnes terrores periculaque omnia succurram atque subibo,
Cic. Rosc. Am. 11, 31:omnia tela intenta in patriam subire atque excipere,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:quis est non ultro appetendus, subeundus, excipiendus dolor?
id. Tusc. 2, 5, 14:subire vim atque injuriam,
id. Prov. Cons. 17, 41:inimicitiae sunt: subeantur,
id. Verr. 2, 5, 71, § 182:maximas rei publicae tempestates,
id. Mur. 2, 4:invidiam, pericula, tempestates,
id. Fam. 15, 4, 12:nefarias libidinum contumelias turpitudinesque,
id. Pis. 35, 86:potentiam, victoriam,
id. Fam. 6, 1, 6:contumeliarum verbera,
id. Rep. 1, 5, 9:majora Verbera,
Hor. S. 1, 3, 120:non praecipuam, sed parem cum ceteris fortunae condicionem,
Cic. Rep. 1, 4, 7:fortunam,
id. Fam. 14, 5, 1:judicium multitudinis imperitae,
id. Fl. 1, 2:odium eorum,
id. Att. 11, 17, 2:usum omnium,
id. de Or. 1, 34, 157:aliquid invidiae aut criminis,
id. N. D. 3, 1, 3:quemque casum,
id. Att. 8, 1, 3:quamvis carnificinam,
id. Tusc. 5, 27, 78:dupli poenam,
id. Off. 3, 16, 65:legis vim,
id. Caecin. 34, 100:summae crudelitatis famam,
id. Cat. 4, 6, 12; cf.:minus sermonis,
id. Att. 11, 6, 2:poenam exsilii,
Val. Max. 6, 5, 3:simultates,
Plin. Ep. 2, 18, 5:offensas,
id. ib. 13, 9, 26:periculum,
Vulg. 2 Macc. 11, 7:jam tum peregrinos ritus novā subeunte fortunā,
Curt. 4, 6, 29. —With inf., to attempt, try, undertake:adversa tela pellere,
Stat. S. 5, 2, 105:clavum torquere,
Claud. Cons. Mall. Theod. 46.— Hence, sŭbĭtus, a, um, P. a., that has come on suddenly or unexpectedly, i. e. sudden, unexpected (freq. and class.; cf.:repens, improvisus): res subita,
Plaut. Curc. 2, 3, 23:in rebus tam subitis,
Cic. Fam. 10, 16, 2:maris subita tempestas,
id. Tusc. 3, 22, 52:subita et improvisa formido,
id. Prov. Cons. 18, 43:laetitia, etc.,
Auct. Her. 1, 8, 13:subita pugna, non praeparata,
Quint. 7, 1, 35:ut sunt Gallorum subita et repentina consilia,
Caes. B. G. 3, 8:novae rei ac subitae admiratio,
Liv. 2, 2:bellum,
Caes. B. G. 3, 7:incursiones hostium,
Hirt. B. G. 8, 11:ministeria belli,
Liv. 4, 27:imbres,
Lucr. 5, 216:vis,
id. 1, 286; 4, 1210:res,
id. 6, 1282:mors,
Quint. 7, 2, 14:casus,
id. 10, 3, 3; Suet. Aug. 73:tristia,
Val. Max. 1, 6, 12:silentium,
Quint. 12, 5, 3: miles, hastily collected (opp. vetus expertusque;syn. subitarius),
Tac. H. 4, 76; cf.:aqua mulsa subita ac recens (opp. inveterata),
Plin. 22, 24, 51, § 110: imagines non subitae, not newly sprung up, i. e. old, ancient, Plin. Ep. 8, 10, 3:homo,
rash, Cic. Pis. Fragm. 5: clivi, sudden, i. e. steep, Stat. Th. 6, 258.—Esp., = subito (post-Aug.):non percussor ille subitus erumpet?
Quint. 6, 2, 31; so,manūs dux Trapezuntem subitus irrupit,
Tac. H. 3, 47:subitum inopinatumque venisse,
Plin. Ep. 1, 13, 3:evadere,
Flor. 4, 2, 59.—As subst.: sŭbĭtum, i. n., a sudden or unexpected thing, a sudden occurrence, etc.:b.Lesbonicum foras evocate: ita subitum'st, propere eum conventum volo,
Plaut. Trin. 5, 2, 51; cf.:subitum est ei remigrare,
Cic. Fam. 13, 2:si tibi subiti nihil est,
Plaut. Pers. 4, 4, 36:in subito,
Plin. 7, 44, 45, § 143.—In plur.:ut subitis ex tempore occurrant,
Quint. 10, 7, 30; cf.:etiam fortes viros subitis terreri,
Tac. A. 15, 59:quamvis non deficeretur ad subita extemporali facultate,
Suet. Aug. 84:si repentina ac subita dominantur,
Sen. Ep. 16, 6: sive meditata sive subita proferret, whether he spoke after deliberation or off-hand, Plin. Ep. 1, 16, 2.—With gen.:ad subita rerum,
Liv. 9, 43:ad subita belli,
id. 6, 32; 25, 15, 20; Flor. 1, 1, 11.—Adverb., suddenly, unexpectedly:per subitum erumpit clamor,
Sil. 10, 505; so,per subitum,
id. 7, 594; 8, 628; 12, 654; 14, 330; 15, 145;15, 404: in subitum,
id. 7, 527: ad subitum, Cassiod. Var. praef. med. —Hence, adv.: sŭbĭtō, suddenly, unexpectedly (freq. and class.; cf.: repente, extemplo, ilico): ut subito, ut propere, ut valide tonuit! Plaut. Am. 5, 1, 10; cf. id. Curc. 2, 3, 4:nova res subito mihi haec objecta est,
id. Ps. 2, 2, 7:ita abripuit repente sese subito,
id. Mil. 2, 2, 21:subito tanta te impendent mala,
Ter. Phorm. 1, 4, 2:cum tot bella subito atque improviso nascantur,
Cic. Font. 19, 42:ex oculis subito fugit,
Verg. G. 4, 499:cum subito ecce,
Cic. Caecin. 10, 30:ut subito nostras Hymen cantatus ad aures Venit,
Ov. H. 12, 137; Curt. 9, 9, 19:subito deficere,
Quint. 7, 2, 14:quod serenā nocte subito candens et plena luna defecisset,
Cic. Rep. 1, 15, 23:tantus subito timor omnem exercitum occupavit,
Caes. B. G. 1, 39:subito opprimi,
Liv. 41, 3:si vespertinus subito te oppresserit hospes,
Hor. S. 2, 4, 17 et. saep.:subito dicere,
without preparation, extempore, Cic. de Or. 1, 33, 150:quod vox et gestus subito sumi non potest,
id. ib. 1, 59, 252:neque potest quisquam nostrum subito fingi,
id. Sull. 25, 69:aliquid subito ex tempore conjectura explicare,
id. Div. 1, 33, 72; so,dicere,
Quint. 10, 3, 30; 11, 3, 12:inventa (opp. domo allata),
id. 4, 5, 4:cum subito evaserunt,
Col. 9, 9, 3:tam subito copias contrahere non potuit,
so quickly, Nep. Dat. 7, 3. -
12 gravō
gravō āvī, ātus, āre [gravis], to make heavy, load, burden, weigh down, weight, oppress: membra gravabat onus, O.: poma gravantia ramos, O.: vino somnoque, L.: semper gravata lentiscus, loaded with fruit: papavera pluviā gravantur, V. —Fig., to burden, oppress, incommode: officium, quod me gravat, H.: gravari militiā, L.: somno gravatus, V.— To make more grievous, aggravate, increase: fortunam meam, O.: faenore gravatum aes alienum, L.* * *gravare, gravavi, gravatus V TRANSload/weigh down; burden, oppress; pollute (air); accuse, incriminate; aggravate -
13 gestamen
gestāmen, inis, n. [id.].I.That which is borne or worn, a burden, load; ornaments, accoutrements, arms, etc. ( poet. and in post-Aug. prose):II.clipeus, magni gestamen Abantis,
Verg. A. 3, 286;so of a shield,
Sil. 5, 349:hoc Priami gestamen erat,
Verg. A. 7, 246:haruspices religiosum id gestamen (sc. margaritas) amoliendis periculis arbitrantur,
Plin. 32, 2, 11, § 23; cf. id. 37, 8, 33, § 111:speculum, gestamen Othonis,
Juv. 2, 99:(asini),
a burden, load, App. M. 7, p. 197:gestaminis lapsi tinnitus,
Amm. 16, 5, 4.— Plur.:cognovi clipeum laevae gestamina nostrae,
Ov. M. 15, 163; cf.:ista decent humeros gestamina nostros,
id. ib. 1, 457;13, 116: sua virgo Deae gestamina reddit,
i. e. a necklace, Val. Fl. 6, 671; App. M. 11, p. 258; 3, p. 141.—That with or in which any thing is carried.A.A litter, sedan:B. C.quotiens per urbes incederet, lecticae gestamine fastuque erga patrias epulas,
Tac. A. 2, 2; cf.:Agrippina gestamine sellae Baias pervecta,
a sedan - chair, id. ib. 14, 4; so,sellae,
id. ib. 15, 57 (for which:gestatoria sella,
Suet. Ner. 26; id. Vit. 16).—Any means of conveyance:comes celsi vehitur gestamine conti,
Val. Fl. 6, 71:lento gestamine vilis aselli,
Sedul. 4, 297. -
14 premo
I.Lit.:B.pede pedem alicui premere,
Plaut. As. 4, 1, 30:et trepidae matres pressere ad pectora natos,
Verg. A. 7, 518:veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens,
id. ib. 2, 379:novercae Monstra manu premens,
id. ib. 8, 288:pressit et inductis membra paterna rotis,
i. e. drove her chariot over her father's body, Ov. Ib. 366:trabes Hymettiae Premunt columnas,
press, rest heavily upon them, Hor. C. 2, 18, 3:premere terga genu alicujus,
Ov. Am. 3, 2, 24:ubera plena,
i. e. to milk, id. F. 4, 769:vestigia alicujus,
to tread in, to follow one's footsteps, Tac. A. 2, 14:nudis pressit qui calcibus anguem,
Juv. 1, 43:dente frena,
to bite, to champ, Ov. M. 10, 704:ore aliquid,
to chew, eat, id. ib. 5, 538; cf.:aliquid morsu,
Lucr. 3, 663:presso molari,
with compressed teeth, Juv. 5, 160:pressum lac,
i. e. cheese, Verg. E. 1, 82.—In mal. part.:Hister Peucen premerat Antro,
forced, Val. Fl. 8, 256:uxorem,
Suet. Calig. 25.—Of animals:feminas premunt galli,
Mart. 3, 57, 17.—Transf.1.Poet., to bear down upon, to touch:2.premere litora,
Ov. M. 14, 416:litus,
to keep close to the shore, Hor. C. 2, 10, 3:aëra,
i. e. to fly, Luc. 7, 835.—Poet., to hold fast, hold, firmly grasp:3.premere frena manu,
Ov. M. 8, 37:ferrum,
to grasp, Sil. 5, 670:capulum,
id. 2, 615.—Poet., to press a place with one's body, i. e. to sit, stand, lie, fall, or seat one's self on any thing:4.toros,
Ov. H. 12, 30:sedilia,
id. M. 5, 317:hoc quod premis habeto,
id. ib. 5, 135:et pictam positā pharetram cervice premebat,
id. ib. 2, 421:humum,
to lie on the ground, id. Am. 3, 5, 16; cf. id. F. 4, 844:frondes tuo premis ore caducas,
id. M. 9, 650; Sen. Hippol. 510.—To cover, to conceal by covering (mostly poet.):5.aliquid terrā,
to conceal, bury in the earth, Hor. Epod. 1, 33:nonumque prematur in annum,
kept back, suppressed, id. A. P. 388:omne lucrum tenebris alta premebat humus,
Ov. Am. 3, 8, 36:ossa male pressa,
i. e. buried, id. Tr. 5, 3, 39; Plin. 2, 79, 81, § 191; hence, to crown, to cover or adorn with any thing:ut premerer sacrā lauro,
Hor. C. 3, 4, 18:molli Fronde crinem,
Verg. A. 4, 147:canitiem galeā,
id. ib. 9, 612:mitrā capillos,
Ov. F. 4, 517; cf. Verg. A. 5, 556.—To make, form, or shape any thing by pressing ( poet.):6.quod surgente die mulsere horisque diurnis, Nocte premunt,
they make into cheese, Verg. G. 3, 400:os fingit premendo,
id. A. 6, 80:caseos,
id. E. 1, 35:mollem terram,
Vulg. Sap. 15, 7; Calp. Ecl. 5, 34.—To press hard upon, bear down upon, to crowd, pursue closely:7.hostes de loco superiore,
Caes. B. G. 7, 19:Pompeiani nostros premere et instare coeperunt,
id. B. C. 3, 46:hac fugerent Graii, premeret Trojana juventus,
Verg. A. 1, 467:Pergamenae naves cum adversarios premerent acrius,
Nep. Hann. 11, 5:hinc Rutulus premit, et murum circumsonat armis,
Verg. A. 8, 473:obsidione urbem,
Caes. B. G. 7, 32.—Of the pursuit or chase of animals:ad retia cervum,
Verg. G. 3, 413:spumantis apri cursum clamore,
id. A. 1, 324:bestias venatione,
Isid. 10, 282.—To press down, burden, load, freight:8.nescia quem premeret,
on whose back she sat, Ov. M. 2, 869:tergum equi,
id. ib. 8, 34;14, 343: et natat exuviis Graecia pressa suis,
Prop. 4, 1, 114 (5, 1, 116):pressae carinae,
Verg. G. 1, 303:pressus membra mero,
Prop. 2, 12 (3, 7), 42:magno et gravi onere armorum pressi,
Caes. B. G. 4, 24:auro phaleras,
to adorn, Stat. Th. 8, 567.—To press into, force in, press upon:b.(caprum) dentes in vite prementem,
Ov. F. 1, 355:presso sub vomere,
Verg. G. 2, 356; cf.:presso aratro,
Tib. 4, 1, 161:alte ensem in corpore,
Stat. Th. 11, 542:et nitidas presso pollice finge comas,
Prop. 3, 8 (4, 9), 14:et cubito remanete presso,
leaning upon, Hor. C. 1, 27, 8. —To make with any thing ( poet.):9.aeternā notā,
Ov. F. 6, 610:littera articulo pressa tremente,
id. H. 10, 140:multā via pressa rotā,
id. ib. 18, 134.—To press down, let down, cause to sink down, to lower:b.nec preme, nec summum molire per aethera currum,
Ov. M. 2, 135:humanaeque memor sortis, quae tollit eosdem, Et premit,
id. Tr. 3, 11, 67:mundus ut ad Scythiam Rhiphaeasque arduus arces Consurgit, premitur Libyae devexus in Austros,
sinks down, Verg. G. 1, 240; Sen. Herc. Fur. 155. —In partic.(α). (β).To make or form by pressing down, to make any thing deep, to dig:(γ). 10.vestigio leviter presso,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53; cf.(trop.): vestigia non pressa leviter, sed fixa,
id. Sest. 5, 13:sulcum premere,
to draw a furrow, Verg. A. 10, 296:fossam transversam, inter montes pressit (al. percussit),
Front. Strat. 1, 5:fossa pressa,
Plin. Ep. 10, 69, 4:cavernae in altitudinem pressae,
Curt. 5, 1, 28.—To press closely, compress, press together, close:b.oculos,
Verg. A. 9, 487:alicui fauces,
Ov. M. 12, 509:laqueo collum,
to strangle, Hor. Ep. 1, 16, 37:angebar ceu guttura forcipe pressus,
Ov. M. 9, 78:presso gutture,
compressed, Verg. G. 1, 410; cf.:siquidem unius praecordia pressit ille (boletus) senis,
i. e. stopped his breath, Juv. 6, 621:quibus illa premetur Per somnum digitis,
choked, id. 14, 221:amplexu presso,
united, in close embrace, Sen. Oedip. 192:oscula jungere pressa,
to exchange kisses, Ov. H. 2, 94; so,pressa basia,
Mart. 6, 34, 1:presso gradu incedere,
in close ranks, foot to foot, Liv. 28, 14:pede presso,
id. 8, 8.—In partic.(α).To shorten, tighten, draw in:(β).pressis habenis,
Verg. A. 11, 600 (cf.:laxas dure habenas,
id. ib. 1, 63).—To keep short, prune:(γ).Calenā falce vitem,
Hor. C. 1, 31, 9:luxuriem falce,
Ov. M. 14, 628:falce premes umbras (i. e. arbores umbrantes),
Verg. G. 1, 157; 4, 131:molle salictum,
Calp. Ecl. 5, 110.—To check, arrest, stop:11.premere sanguinem,
Tac. A. 15, 64:vestigia pressit,
Verg. A. 6, 197:attoniti pressere gradum,
Val. Fl. 2, 424 ' dixit, pressoque obmutuit ore, was silent, Verg. A. 6, 155.—To press out, bring out by pressure:12.tenerā sucos pressere medullā,
Luc. 4, 318; cf.: (equus) collectumque fremens volvit sub naribus ignem, Verg. ap. Sen. Ep. 95, 68, and id. G. 3, 85 Rib.—To frequent: feci ut cotidie praesentem me viderent, habitavi in [p. 1441] oculis, pressi forum, Cic. Planc. 27, 66.—II.Trop.A.To press, press upon, oppress, overwhelm, weigh down; to urge, drive, importune, pursue, to press close or hard, etc. (class.):B.ego istum pro suis factis pessumis pessum premam,
Plaut. Most. 5, 2, 49 Lorenz ad loc.:quae necessitas eum tanta premebat, ut, etc.,
Cic. Rosc. Am. 34, 97:ea, quae premant, et ea, quae impendeant,
id. Fam. 9, 1, 2:aerumnae, quae me premunt,
Sall. J. 14, 22:pressus gravitate soporis,
bound by heavy, deep sleep, Ov. M. 15, 21:cum aut aere alieno, aut magnitudine tributorum, aut injuriā potentium premuntur,
Caes. B. G. 6, 13:invidia et odio populi premi,
Cic. de Or. 1, 53, 228:premi periculis,
id. Rep. 1, 6, 10:cum a me premeretur,
id. Verr. 2, 1, 53, § 139; cf.:aliquem verbo,
id. Tusc. 1, 7, 13:criminibus veris premere aliquem,
Ov. M. 14, 401:cum a plerisque ad exeundum premeretur, exire noluit,
was pressed, urged, importuned, Nep. Ages. 6, 1:a Pompeii procuratoribus sescentis premi coeptus est,
Cic. Att. 6, 1, 3: numina nulla premunt;mortali urgemur ab hoste,
Verg. A. 10, 375:premere reum voce, vultu,
Tac. A. 3, 67:crimen,
to pursue obstinately, Quint. 7, 2, 12:confessionem,
to force a confession from one, id. 7, 1, 29:argumentum etiam atque etiam,
to pursue steadily, Cic. Tusc. 1, 36, 88:ancipiti mentem formidine pressus,
Verg. A. 3, 47:maerore pressa,
Sen. Oct. 103:veritate pressus negare non potuit,
overcome, overpowered, Lact. 4, 13.—Transf.1.To repress, hide, conceal (mostly poet.):2.dum nocte premuntur,
Verg. A. 6, 827:curam sub corde,
id. ib. 4, 332:odium,
Plin. Pan. 62:iram,
Tac. A. 6, 50:pavorem et consternationem mentis vultu,
id. ib. 13, 16:interius omne secretum,
Sen. Ep. 3, 4:dolorem silentio,
Val. Max. 3, 3, 1 ext.; cf. silentia, Sil. 12, 646:aliquid ore,
Verg. A. 7, 103:jam te premet nox,
Hor. C. 1, 4, 16.—To lower, diminish, undervalue, disparage, depreciate:b.premendorum superiorum arte sese extollebat,
Liv. 22, 12:arma Latini,
Verg. A. 11, 402:opuscula ( = deprimere atque elevare),
Hor. Ep. 1, 19, 36:famam alicujus,
Tac. A. 15, 49:premere ac despicere,
Quint. 11, 1, 16:premere tumentia, humilia extollere,
id. ib. 10, 4, 1.—To surpass, exceed:c.facta premant annos,
Ov. M. 7, 449:ne prisca vetustas Laude pudicitiae saecula nostra premat,
id. P. 3, 1, 116:quantum Latonia Nymphas Virgo premit,
Stat. S. 1, 2, 115.—To rule ( poet.):3.dicione premere populos,
Verg. A. 7, 737:imperio,
id. ib. 1, 54:Mycenas Servitio premet,
id. ib. 1, 285.—To suppress, pull down, humble, degrade:4.quae (vocabula) nunc situs premit,
Hor. Ep. 2, 2, 118:nec premendo alium me extulisse velim,
Liv. 22, 59, 10; cf. id. 39, 41, 1:premebat reum crimen,
id. 3, 13, 1.—To compress, abridge, condense:5.haec enim, quae dilatantur a nobis, Zeno sic premebat,
Cic. N. D. 2, 7, 20.—To check, arrest, repress, restrain:6.cursum ingenii tui, Brute, premit haec importuna clades civitatis,
Cic. Brut. 97, 332:sub imo Corde gemitum,
Verg. A. 10, 464:vocem,
to be silent, id. ib. 9, 324:sermones vulgi,
to restrain, Tac. A. 3, 6.—To store up, lay up in the mind, muse upon:I. A.(vocem) ab ore Eripuit pater ac stupefactus numine pressit,
Verg. A. 7, 119.—Hence, pressus, a, um, P. a.Lit.:B.presso pede eos retro cedentes principes recipiebant,
Liv. 8, 8, 9:presso gradu,
id. 28, 14, 14; cf.:pressoque legit vestigia gressu,
Ov. M. 3, 17.—Trop.1.Of the voice or manner, subdued:2.haec cum pressis et flebilibus modis, qui totis theatris maestitiam inferant,
Cic. Tusc. 1, 44, 106.—Of color, lowered, depressed; hence, dark, gloomy:II.color pressus,
Pall. 4, 13, 4:color viridi pressior,
Plin. 35, 6, 13, § 32:spadices pressi,
Serv. Verg. G. 3, 82.—Esp., of an orator or of speech.A.Compressed, concise, plain, without ornament (class.):B.fiunt pro grandibus tumidi, pressis exiles, fortibus temerarii, etc.,
Quint. 10, 2, 16:cum Attici pressi et integri, contra Asiani inflati et inanes haberentur,
id. 12, 10, 18.—Of style:pressa et tenuia, et quae minimum ab usu cotidiano recedant,
Quint. 10, 1, 102:pressus et demissus stilus,
Plin. Ep. 1, 8, 5; Quint. 4, 2, 117.— Comp.: in concionibus pressior, et circumscriptior, et adductior, more moderate, keeping more within bounds, Plin. Ep. 1, 16, 4.—Close, exact, accurate:B.Thucydides ita verbis aptus et pressus, ut,
Cic. de Or. 2, 13, 56: quis te fuit umquam in partiundis rebus pressior? more exact, more accurate, id. Fragm. ap. Non. 364, 24:sicuti taxare pressius crebriusque est, quam tangere,
Gell. 2, 6, 5:quod (periculum) observandum pressiore cautelā censeo,
stricter, greater, App. M. 5, p. 160, 36:cogitationes pressiores,
id. ib. 5, p. 163, 32.—So of sounds, precise, intelligible:(lingua) vocem profusam fingit atque sonos vocis distinctos et pressos facit,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—Hence, adv.: pressē, with pressure, violently (class.): artius pressiusque conflictata, Atei. Capito ap. Gell. 10, 6, 2.—Closely, tightly.1.Lit.:2.vites pressius putare,
Pall. 12, 9:pressius colla radere,
Veg. Vet. 1, 56.—Trop.a.Of pronunciation, shortly, neatly, trimly:b.loqui non aspere, non vaste, non rustice, sed presse, et aequabiliter, et leniter,
Cic. de Or. 3, 12, 45; id. Off. 1, 37, 133.—Of the mode of expression, etc., concisely, not diffusely:(β).definire presse et anguste,
Cic. Or. 33, 117:abundanter dicere, an presse,
Quint. 8, 3, 40:pressius et astrictius scripsi,
Plin. Ep. 3, 18, 10.—Without ornament, simply:(γ).unum (genus oratorum) attenuate presseque, alterum sublate ampleque dicentium,
Cic. Brut. 55, 202:aliquid describere modo pressius, modo elatius,
Plin. Ep. 4, 14, 3.—Closely, exactly, correctly, accurately:mihi placet agi subtilius, et pressius,
Cic. Fin. 4, 10, 24:definiunt pressius,
id. Tusc. 4, 7, 14:anquisitius, et exactius pressiusque disserere,
Gell. 1, 3, 21. -
15 fascis
fascis is, m [FASC-], a bundle, fagot, fascine, packet, parcel: sarmentorum, L.: comites in fasce libelli, Iu.— A burden, load: Romanus Iniusto sub fasce, i. e. soldiers' baggage, V.: (apes) animam sub fasce dedēre, V.— Plur, a bundle of rods with an axe, carried before the highest magistrates, as an emblem of authority: imperi populi R. fasces: anteibant lictores cum fascibus bini: fasces praetoribus praeferuntur: tum demissi populo fasces, lowered before the people: fasces versi (at a consul's funeral), Ta.: Marius cum fascibus laureatis. —Fig.: cum tibi aetas nostra fascis summitteret, yield precedence.—High office, supreme power: fascibus conreptis, i. e. usurping the government, S.: Illum non populi fasces, non purpura regum Flexit, V.: si Detulerit fascīs indigno, i. e. the consulship, H.: fasces meruit, the throne, Iu.* * *bundle, faggot; packet, parcel; rods with an ax (pl.) (symbol of authority) -
16 potio
1. I.In gen.(α).Abstr.:(β).in mediā potione,
Cic. Clu. 10, 30; cf.:contemptissimis escis et potionibus,
id. Fin. 2, 28, 90.—Concr.:II.cum cibo et potione fames sitisque depulsa est,
Cic. Fin. 1, 11, 37:multo cibo et potione completi,
id. Tusc. 5, 35, 100:cibus et potio,
Varr. R. R. 1, 1, 5:A POTIONE,
a cup-bearer, Inscr. Grut. 578, 1.—In partic.A.A poisonous draught:B.potione mulierem sustulit,
Cic. Clu. 14, 40; cf.: potio mortis causa data. Quint. Decl. 350:haec potio torquet,
Juv. 6, 624.—A draught or potion given by physicians:C.dare potionis aliquid,
Plaut. Men. 5, 5, 21:potiones ad id efficaces,
Cels. 4, 8.—A magic potion, philter ( poet.), Hor. Epod. 5, 73.—III.Trop.: nam mihi jam intus potione juncea onerabo gulam, load my throat with a draught of rushes, i. e. hang myself with a rope of rushes, Plaut. Stich. 4, 2, 56.2.pŏtĭo, īvi, īre, v. a. [potis], to put into the power of, to subject to any one:eum nunc potivit pater Servitutis,
made a slave of him, reduced him to slavery, Plaut. Am. 1, 1, 23: potitu'st hostium, fallen into the [p. 1409] enemy's hands, id. Capt. 1, 1, 24; 1, 2, 41; 3, 5, 104; cf. id. Ep. 4, 1, 5; 4, 1, 35; Paul. ex Fest. p. 250 Müll. -
17 ex-struō or extruō
ex-struō or extruō ūxī, ūctus, ere, to pile, heap up, accumulate: materiam pro vallo, Cs.: acervum (librorum): exstructos disiecit montīs, V.: exstructis in altum divitiis, H.: tapetibus altis Exstructus, on a pile of, V.—To load, heap full, cover: mensae epulis exstruebantur: focum lignis, H.—To build up, raise, rear, erect, construct: exstrui vetat (Plato) sepulcrum altius quam, etc.: aedificium in alieno: tumulos, Cs.—To fill with buildings, build up: in exstruendo mari, S.—Fig., to depict, build in imagination: civitatem. — To erect, produce by labor: animo excellentiam virtutum: exstructa disciplina. -
18 premō
premō essī, essus, ere [PREM-], to press: ad pectora natos, V.: anguem humi, to tread on, V.: membra paterna rotis, i. e. drove her chariot over the body, O.: trabes Premunt columnas, press upon, H.: ubera plena, i. e. milk, O.: frena manu, grasp, O.: dente frena, champ, O.: grana ore suo, chew, O.: presso molari, with compressed teeth, Iu.: pressum lac, i. e. cheese, V.: quod surgente die mulsere, Nocte premunt, make into cheese, V.: litus, hug the shore, H.— To press out, express, obtain by pressing: pressa tuis balanus capillis, i. e. balsam, H.: oleum, express, H.— To press upon, lie on, rest on, be upon: humum, O.: toros, O.: hoc quod premis habeto, O.: pharetram cervice, O.— To cover, bury, suppress, hide: alqd terrā, H.: Omne lucrum tenebris premebat humus, O.: ossa male pressa, i. e. buried, O.: Conlectum sub naribus ignem, repressing (of a horse), V.— To cover, crown, adorn: ut premerer sacrā lauro, H.: Fronde crinem, V.— To press hard, bear upon, crowd, throng, pursue closely: Hac fugerent Grai, premeret Troiana iuventus, thronged, V.: Hinc Rutulus premit, V.: hostīs ex loco superiore, Cs.: naves cum adversarios premerent acrius, N.: Trīs famulos, i. e. kill., V.: ad retia cervom, chase, V.— To press down, burden, load, freight: Nescia quem premeret, on whose back she sat, O.: pressae carinae, loaded, V.— To press down, depress, cause to sink: sors, quae tollit eosdem, Et premit, O.: mundus ut ad Scythiam Consurgit, premitur, etc., is depressed, V.: dentīs in vite, O.: presso sub vomere, V.: cubito remanete presso, i. e. rest on your couches, H.— To mark, impress: littera articulo pressa tremente, written, O.: multā via pressa rotā, O.— To set out, plant: virgulta per agros, V.: pressae propaginis arcūs, layers, V.— To press down, make deep, impress: vestigio leviter presso: sulcum, draw a furrow, V.: cavernae in altitudinem pressae, Cu.— To press close, compress, close, shut: oculos, V.: fauces, O.: laqueo collum, strangle, H.: praecordia senis, stop the breath, Iu.: quibus illa premetur Per somnum digitis, choked, Iu. — To shorten, keep down, prune: falce vitem, H.: luxuriem falce, O.— To check, arrest: vestigia, V. — To visit frequently, frequent: forum.—Fig., to press, be pressing, burden, oppress, overwhelm, weigh down: necessitas eum premebat: aerumnae, quae me premunt, S.: pressus gravitate soporis, O.: aere alieno premi, Cs.: premi periculis.— To press, press upon, urge, drive, importune, pursue, press hard: cum a me premeretur: Criminibus premunt veris, urge, O.: a plerisque ad exeundum premi, to be importuned, N.: Numina nulla premunt, V.: (deus) Os rabidum fingit premendo, i. e. by his inspiration, V.— To follow up, press home, urge, dwell upon: argumentum etiam atque etiam: (vocem) pressit, i. e. laid to heart, V.— To cover, hide, conceal: dum nocte premuntur, V.: iam te premet nox, H.— To lower, pull down, humble, degrade, disparage, depreciate: premebat eum factio, kept him down, L.: hunc prensantem premebat nobilitas, opposed his candidacy, L.: arma Latini, V.: opuscula (opp. laudet ametque), H.— To compress, abridge, condense: haec Zeno sic premebat.— To check, arrest, repress, restrain: cursum ingeni tui, Brute, premit haec clades: vocem, to be silent, V. — To surpass, exceed, overshadow: Facta premant annos, O.: ne prisca vetustas Laude pudicitiae saecula nostra premat, O.— To keep down, rule: ventos imperio, V.: Mycenas servitio, V.* * *premere, pressi, pressus Vpress, press hard, pursue; oppress; overwhelm -
19 fascis
I. A.In gen. (rare):B.fasces stramentorum ac virgultorum,
Hirt. B. G. 8, 15, 6:lignorum,
Tac. A. 13, 35:magno comites in fasce libelli,
Juv. 7, 107:tot crimina, tot reos uno velut fasce complecti,
Plin. Ep. 3, 9, 9.— Trop., of a crowd of people, Vulg. Isa. 24, 22.—A burden, load:II.Romanus in armis Injusto sub fasce viam cum carpit,
i. e. soldiers' baggage, Verg. G. 3, 347; cf. Quint. 11, 3, 26 Spald.:(apes) saepe ultro animam sub fasce dedēre,
under the burden, Verg. G. 4, 204:ego hoc te fasce levabo,
id. E. 9, 65:venales humero fasces portare,
id. M. 80.—In partic., in plur. fasces, a bundle carried before the highest magistrates, and consisting of rods and an axe, with which [p. 727] criminals were scourged and beheaded.A.Prop.:2.lictores duo, duo viminei fasces virgarum,
Plaut. Ep. 1, 1, 26:ut sibi (Tullo Hostilio) duodecim lictores cum fascibus anteire liceret, etc.,
Cic. Rep. 2, 17:anteibant lictores cum fascibus duobus,
id. Agr. 2, 34, 93:fasces praetoribus praeferuntur,
id. Verr. 2, 5, 9, § 22:Publicola statim secures de fascibus demi jussit,
id. Rep. 2, 31: tum demissi populo fasces, lowered (as a mark of respect) before the people, id. ib. 1, 40, 62; cf.:P. Valerius fasces primus demitti jussit,
id. ib. 2, 31;for which: (P. Valerius) summissis fascibus in contionem escendit,
Liv. 2, 7, 7; cf.under B.: paulo ante dimissi fasces,
surrendered, Plin. Pan. 61, 7:praecedebant incompta signa, versi fasces, at the funeral of Germanicus,
Tac. A. 3, 2 init.:neque in litteris, neque in fascibus insignia laureae praetulit,
Caes. B. C. 3, 71, 3; cf.:visus C. Marius cum fascibus laureatis,
Cic. Div. 1, 28, 59; so,laureati,
id. Att. 8, 3, 5:imperatorii,
Tac. A. 13, 9.—Meton., a high office, esp. the consulship ( poet.):* B.qui petere a populo fasces saevasque secures Imbibit,
Lucr. 3, 1009:illum non populi fasces, non purpura regum Flexit,
Verg. G. 2, 495:ut si Detulerit fasces indigno, detrahet idem,
Hor. Ep. 1, 16, 34; id. S. 1, 6, 97:et titulis et fascibus olim Major habebatur donandi gloria,
Juv. 5, 110; Sil. 11, 152.—Of royalty:diadema Quirini Et fasces meruit,
Juv. 8, 260.—Trop., to give place, to acknowledge one's inferiority:cum tibi aetas nostra jam cederet fascesque summitteret,
Cic. Brut. 6, 22. -
20 helcium
helcium, ii, n., = helkion, that with [p. 845] which a load is drawn, a yoke, horse-collar, App. M. 8, p. 222 and 227.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
load — load1 W3S2 [ləud US loud] n ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(amount of something)¦ 2 a load (of something) 3 a bus load/car load/truck load etc 4 a load of crap/bull etc 5¦(work)¦ 6¦(worry)¦ 7¦(washing)¦ 8 get a load of somebody/something 9¦ … Dictionary of contemporary English
load — I n. 1) to carry, transport a load 2) to lessen, lighten a load (also fig.) 3) a heavy; light load 4) a capacity, maximum, peak load 5) a case; work load II v. 1)(D; tr.) to load into, onto (to load coal into a ship) 2) (d; tr.) to load to (to… … Combinatory dictionary
load — 1. n. as much liquor as one can hold. (See also loaded.) □ Harry had quite a load of booze. □ Mary is carrying a load. 2. n. a drink of liquor. □ Can I have a load from your bottle? □ … Dictionary of American slang and colloquial expressions
load down — verb load with a pack • Syn: ↑pack • Derivationally related forms: ↑pack (for: ↑pack) • Hypernyms: ↑load, ↑lade, ↑laden … Useful english dictionary
load up — fill with cargo, load with material; stock up, fill an inventory; (Slang) take illegal drugs … English contemporary dictionary
load sharing — A two or multiple computer system that shares the load during peak hours. During nonpeak periods or normal operation, one computer manages the entire load with the other(s) acting as fallback … IT glossary of terms, acronyms and abbreviations
Load balancing (computing) — Load balancing is a computer networking methodology to distribute workload across multiple computers or a computer cluster, network links, central processing units, disk drives, or other resources, to achieve optimal resource utilization,… … Wikipedia
load — [lōd] n. [ME lode < OE lad, a course, way, journey < Gmc * laidō, way < IE base * leit(h) , to go, leave > LEAD1, ON litha, Goth galeithan, to go: sense infl. by ME laden, LADE] 1. something carried or to be carried at one time or in… … English World dictionary
Load testing — is the process of creating demand on a system or device and measuring its response.In mechanical systems it refers to the testing of a system to certify it under the appropriate regulations (LOLER in the UK Lifting Operations and Lifting… … Wikipedia
Load factor (aerodynamics) — Load factor is the ratio of the lift on an aircraft to the weight of the aircraft.Clancy, L.J., Aerodynamics , section 5.22] Hurt, H.H., Aerodynamics for Naval Aviators , page 37] The load factor is expressed in multiples of g where one g… … Wikipedia
Load regulation — is the capability to maintain a constant voltage (or current) level on the output channel of a power supply despite changes in load [cite web|title=Line and Load Regulation for Programmable DC Power Supplies and Precision DC Sources Developer… … Wikipedia